WERKEN IN DE HAVEN Hij heeft zijn droombaan gevonden, zegt Stephan. Al jong wist hij dat die op het water lag. Na zijn opleiding aan de Hogere Zeevaartschool op Terschelling stapte hij met zijn stuurmanspapieren op zak aan boord van een chemicaliëntanker van een Noorse rederij. “Maar na ene jaar of tien varen en het verkrijgen van kapiteinspapieren kwam een sollicitatie bij het Loodswezen Rotterdam-Rijnmond in beeld," zegt Stephan, terwijl hij in het gebouw van het Loodswezen op de kop van de Markweg in de Europoort uitkijkt richting de Noordzee. De Aïda vaart er net de Nieuwe Waterweg uit, op weg naar een nieuwe Europese haven. Tijdens zijn loodsopleiding had hij al in de gaten hoe mooi zijn werk ging worden. “Het stukje dat in de haven plaatsvindt, is wel het mooiste qua manoeuvreren." Negentien jaar klimt hij inmiddels aan boord van schepen om deze te loodsen. Dat betekent dat hij zo’n veertien kilometer uit de kust wordt gebracht door een van de eigen snelle schepen van het Loodswezen, de tenders, om daar de loodsladder te gaan beklimmen. Niet gezekerd, bij weer en wind loodrecht de treetjes op die zo’n dertig centimeter van elkaar staan. “Dat kan weleens een dingetje zijn, ja. Zeker als je een varend schip op moet bij slecht weer. Niet twijfelen, gaan en op het juiste moment overstappen, dat is belangrijkste. Timing is alles. Gelukkig is het nooit fout gegaan." Na het klimmen van de loodsladder volgen nog een heleboel trappen. “Op een beetje schip heb je het al gauw over een ooghoogte van 35 tot 40 meter. Op cruiseschepen tref je gelukkig altijd een lift." REISVOORBEREIDING Voor het coronatijdperk leidden de loodsen gemiddeld zo’n 130 cruiseschepen in een jaar naar de stad. Het leukste moment? “Het aan boord komen. Als de passagiers je boven zien komen met je reddingsvest aan waarop groot het woord ‘Pilot’ staat. En dan 'Sneeuw? Dat is pas blindvaren...' Stephan Grol is een van de 34 Rotterdamse loodsen met specialisatie ‘stad’. Dat betekent dat hij grote jongens als de cruiseschepen naar hun plek aan de Wilhelminakade manoeuvreert. “Het is daar net wat spannender dan elders." door naar de brug waar het team staat te wachten. Na een korte overdracht neem ik de verantwoording van de gevoerde navigatie over." “De laatste centimeters zijn altijd spannend. Hoe kleiner de marge, hoe spannender. Hoeveel wind staat er? Hoeveel stroming? Eb en vloed. Dat maakt het elke keer anders. Elke opdracht vergt een goede reisvoorbereiding. Voordat ik op de brug ben, heb ik in mijn hoofd de hele reis met knelpunten en oplossingen al doorlopen." VERANTWOORDELIJKHEID Zijn eerste loodsreis vergeet hij nooit. “Je weet dat je het kan en je hebt er naartoe geleefd. Het was een vertrekker uit de Beatrixhaven. Eigenlijk een heel erge standaard reis." Stap voor stap kwamen in de jaren daarna de meters erbij. Bij 175 meter volgde een extra opleiding, bij 200 meter kwam de specialisatie. Stephan koos voor de stad, een dynamisch deel. “Zo ga je in stapjes steeds 25 meter omhoog. Nu mag ik de grote passagiersschepen tot 350 meter doen." Van de 240 loodsen van het Loodswezen Rotterdam-Rijnmond zijn er 34 met dezelfde specialisatie. Een schip binnenloodsen is een kwestie van enkele uren. Zo kunnen ze er een paar per dag doen. Zodra het schip is afgemeerd en de kapitein zegt tevreden te zijn, gaan ze als goede vrienden weer uit elkaar. Op naar de volgende. “Met vierduizend passagiers aan boord voel je natuurlijk altijd de verantwoordelijkheid. Je weet dat je de krant gaat halen. Maar een cruiseschip loodsen hoeft niet moeilijker te zijn dan een zware tanker of bulk carrier naar de Laurenshaven brengen. Daar zit eveneens veel uitdaging." VAKIDIOOT Wat het moeilijk maakt met cruiseschepen, is de verkeersintensiteit op het Rotterdamse water. “Die is heel hoog. En voor de Queen Mary II met haar tien meter diepte is het extra moeilijk. Die heeft maar één mogelijkheid en dat is door het geultje naar haar plek. Dat geultje is speciaal voor dit schip gegraven op haar route naar de Wilhelminakade. Echt precisiewerk. Maar de meeste uitdaging levert de meeste voldoening op." De lastigste? “Mist. Of nee: sneeuw. Dat betekent letterlijk blindvaren." Hij is een vakidioot, zegt Stephan. Altijd met zijn neus in de boeken. Altijd trainen, zoals hij ook andere loodsen instrueert in een van de simulatieruimtes. “We blijven onze hele carrière leren." - 77 - ROTTERDAM INSIGHT MAGAZINE 2021
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=