Rotterdam Insight 2020 #5

- 19 - ROTTERDAM INSIGHT MAGAZINE 2020 MARCEL LABRIE Van Donald en Mickey naar allround kunstenaar “Ik begon al vroeg met tekenen van onder andere Donald Duck en Mickey Mousse. Na de middelbare school ging ik naar het MBO Werktuigbouwkunde. Ik hoopte daar veel te kunnen tekenen, maar alles moest daar precies op de milimeter nauwkeurig met de liniaal getekend worden. Er zat totaal geen creativiteit in en dat was niks voor mij. Ik ben toen overgestapt naar het woninginrichting op het Hout- en Meubileringscollege (HMC) in Rotterdam. Daar kon ik veel meer vrij en grover tekenen en lekker met stiften aan de slag. Ik leerde daar iemand kennen die graffiti maakte en me een keer meevroeg. Dat wilde ik wel! De spuitbus leek me altijd al heel tof, maar het is niet iets waarmee je al kind makkelijk thuis komt. Na het HMC kwam ik achter de tekentafel van een woonwinkel terecht en mocht ik mijn schilderijen als decoratie ophangen. Daar kreeg ik door dat mensen mijn werk waardeerden en mooi vonden. Die winkel ging helaas failliet en bij de doorstart daarvan had ik geen goed gevoel. Uit nood ben ik toen voor mezelf begonnen. Dat was een groot risico met een gezin en vaste lasten, maar ik heb geen seconde spijt. Het gaat zoals het gaat en voor mij gaat het tot nu toe best lekker.” Style or no style “Inmiddels kan ik met mijn hobby mijn geld verdienen, maar dat was in het begin wel anders. Toen maakte ik vooral werken waarvan ik dacht dat anderen ze mooi zouden vinden. Maar iedereen heeft een eigen smaak, dus dat ging helemaal niet. Ik heb dat commerciële toen vrij snel losgelaten en ben mijn eigen ding gaan doen. Exclusiviteit wint uiteindelijk, maar die switch maken is wel een hele stap. De schoorsteen moet ik nog steeds laten roken, maar er is nu een goede balans tussen commercie en creativiteit. Ik werk momenteel ongeveer 70 procent in opdracht en 30 procent is vrij werk. Een opdracht moet wel in mijn straatje passen, ik moet me er goed bij voelen. Replica’s maken doe ik niet. Het kan ook gewoon simpelweg niet: als ik impulsief bijna gooi met verf, dan kan ik dat nooit twee keer hetzelfde maken. Reproducties heb ik wel van sommige werken. Dit zijn afbeeldingen van originelen, afgedrukt op canvas. Ik werk inmiddels met een combinatie van spuitbussen, acrylverf, verfstiften en diverse technieken. Ik wil me niet vastleggen op een bepaalde stijl of techniek. Het onderwerp bepaalt de stijl, variërend van fotorealistisch tot abstract. Ik heb geen lessen gevolgd en ben volledig autodidact. Daardoor heb ik de loop dan de jaren echt mijn eigen stijl kunnen ontwikkelen tot een allround kunstenaar: ik maak schilderijen, murals (graffiti), tekeningen en foto's, maar kan er ook heel veel lol uit halen om alledaagse en diverse attributen onder handen te nemen. Mijn werken zijn wel veranderd in de loop der jaren, of beter gezegd: gegroeid. Ik blijf ontwikkelen, uitproberen en experimenteren en ik denk dat dat ook heel belangrijk is. Dat mensen geld overhebben voor mijn werk, blijf ik wel heel bijzonder vinden. Het is voor mij vooral belangrijk om te zien wat mijn werk voor iemand anders betekent: kunst moet de ziel raken.”