Rotterdam Insight 2019-3

Op het geopolitieke vlak is het onrustig op onze aardbol. Turkije is Syrië binnengevallen, in Hong Kong worden de demonstraties in relatie tot de Chinese betrekkingen steeds grimmiger. Het streven naar onafhankelijkheid speelt in Catalonië nog steeds een rol van betekenis en Boris Johnson heeft bij het schrijven van dit voorwoord wel een akkoord met de EU voor zijn Brexit plannen, maar of hij daarmee het Britse Lagerhuis kan overtuigen is nog maar zeer de vraag. De spanningen op het gebied van de internationale handel zijn al wat langer aan de orde van de dag. Het jaar 2019 zit in het laatste kwart en bedrijven bereiden zich voor op 2020. De onzekerheid lijkt weer toe te nemen en de automotive industrie, toch vaak een graadmeter voor het economisch reilen en zeilen, raakt weer in het slop. Vanuit het Parijs akkoord is er in Nederland volop aandacht voor de energietransitie en in 2020 treden nieuwe IMO regels in werking om de zwaveluitstoot in de scheepvaart een halt toe te roepen. Hoe gaat de economie zich ontwik- kelen en wat zijn de verwachtingen voor de Rotterdamse haven? Prognoses worden naar beneden bijgesteld en de reacties in het internationale bedrijfsleven zijn wisselend. Een recessie ligt op de loer, terwijl in de Rotterdamse haven grote uitdagingen in het verschiet liggen. Ik noemde de energietransitie al; een mega uitdaging om over te schakelen op andere energiebronnen dan fossiele brandstoffen. Een groot dossier voor Havenbedrijf Rotterdam met een ongekende ambitie. Het onderwerp neemt een prominente plaats in bij de Havenvisie 2030. Zowel de landelijke politiek als de lokale politiek hebben hun doelstel- lingen geformuleerd op dit front, vastgelegd in hun eigen beleidsplan- nen omtrent het klimaatakkoord. Niet overal zit men echter op een lijn, niet in de laatste plaats omdat er een enorme hoeveelheid geld mee gemoeid is en de te behalen resultaten behoorlijk ver in de toekomst liggen. Houden we het juiste tempo aan, maken we de juiste keuzes en blijft het allemaal wel betaalbaar? Macro-economische dilemma’s die zeker hun uitwerking op het bedrijfsleven in de haven, maar ook daarbuiten, niet zullen missen. Op het gebied van de containeroverslag staan we aan de vooravond van verdere uitbreiding van capaciteit op de Maasvlakte. Met de huidige volumes en het verder verdwijnen van diepzee containerschepen uit de stad tikken de huidige terminals de werkbare capaciteitsgrens weer aan. De vraag is echter wel wie op welk moment en waar daadwerke- lijk de stap zet om in verdere uitbreiding te investeren. Kan er nieuwe lading van buiten Rotterdam aangetrokken worden, zeker wanneer een eventuele groei tegenvalt of achterwege blijft? Het is uiteraard immers de bedoeling om vergroting van het marktaandeel voor de haven van Rotterdam te realiseren. Havenbedrijf Rotterdam is er niet bij gebaat om te investeren in overcapaciteit dan wel in het verschuiven van lading tussen de terminals op de Maasvlakte. En dan heb ik het nog niet gehad over de stikstofproblematiek die, na de uitspraak van de Raad van State, nu een deken legt over de uitvoering van heel veel projecten, waaronder allerlei infrastructurele projecten, omdat het Programma Aanpak Stikstof niet langer toegepast mag wor- den. De agrarische sector komt in dit verband nadrukkelijk in het verzet als het gaat om het drastisch reduceren van de veestapel, wat de boeren onlangs nadrukkelijk duidelijk hebben gemaakt. Ook de al veel te krap- pe huizenmarkt wordt fors geraakt met alle gevolgen voor de bouw en de woningzoekenden. Ik ben benieuwd hoe de overheid dit onderwerp gaat behandelen om in belangrijke trajecten, die ook van invloed zijn op de Nederlandse economie, niet volledig tot stilstand te komen. Wat staat ons dus nog te wachten... - 6 - ROTTERDAM INSIGHT MAGAZINE 2019